Механо-хемискиот процес ни овозможува евтин и безбеден водород во прав

Австралиските научници велат дека направиле пробив во „еурека моментот“ во одвојувањето и складирањето на гасот што може радикално да ја намали употребата на енергија во петрохемиската индустрија, а истовремено да го направи водородот многу полесен и побезбеден за складирање и транспорт во прав.

Истражувачите од нанотехнологијата, со седиште во Универзитетот Дикин, тврдат дека пронашле супер ефикасен начин за механичко-хемиско заробување и задржување на гасовите во прав, со потенцијално огромни и широки индустриски импликации.

Механо-хемијата е релативно неодамна измислен термин, кој се однесува на хемиски реакции кои се активираат од механички сили наспроти топлина, светлина или електрични потенцијални разлики. Во овој случај, механичката сила се обезбедува со мелење со топчиња – процес на мелење со ниска енергија во кој цилиндерот што содржи челични топчиња се ротира така што топчињата се одбиваат на страна, а потоа повторно се спуштаат надолу, дробејќи и превртувајќи го материјалот внатре.

Тимот покажа дека мелењето одредени количини на одредени прашоци со прецизни нивоа на притисок на одредени гасови може да предизвика механичко-хемиска реакција која го апсорбира гасот во прав и го складира таму, давајќи ви она што во суштина е медиум за складирање во цврста состојба што може да ги задржи гасовите да бидат безбедни на собна температура, додека не бидат потребни за користење. Гасовите може да се ослободат по потреба, со загревање на прашокот до одредена температура.

Во експериментите на тимот, тие успеаја да издвојат комбинација од алкин, олефин и парафински гасови користејќи прав бор-нитрид. Процесот трае извесно време – некои гасови целосно се апсорбираат по два часа додека други се уште делумно се впиваат по 20 часа.

Дури и ако потрае некое време, заштедата на трошоците, заштедата на енергија и заштедата на емисиите – претставуваат извонреден случај за широко усвојување.

Енергијата потрошена од 20-часовниот процес на мелење е 0,32 американски долари, процесот на апсорпција на гас за мелење со топчиња се проценува дека троши 76,8 KJ/s за да се издвојат 1.000 литри мешавина од олефин/парафин, што е два реда помалку од процесот на криогена дестилација.

Случајот за употреба на раздвојување гас сам по себе би бил прилично огромен напредок, но со безбедно складирање на гасот во прав, тимот верува дека е отклучен и привлечен начин за складирање и транспорт на водород, кој може да игра клучна улога во претстојната транзиција на чиста енергија.

Во моментов, чистиот водород се складира како гас или како криогена течност. Гасовитата форма мора да се чува на околу 700 пати повеќе од нормалниот атмосферски притисок на ниво на морето, или повеќе од 10.100 psi, што значи дека има значително ангажирање на енергија за да се компресира и бара резервоари за складирање способни безбедно да се справат со големи оптоварувања под притисок. Течната форма мора да се олади под точката на вриење на водородот при атмосферски притисок: само 20,28 K (−252,87 °C) и треба да се чува ладна, а понекогаш и под притисок онолку долго колку што ја чувате, а за ова е потребна дополнителна енергија.

Научната заедница се обидува да најде соодветен материјал од типот на сунѓер кој може да складира големи количини на водород најмалку половина век. Техниката што неодамна ја објавија е за парафин, но може да се складира многу повеќе водород. Не бара многу енергија и е безбедна, во нормални услови е прилично стабилна и водородот нема да се ослободи освен ако не се загрее до неколку стотини степени.

Значи, постои вистинска надеж дека ова може да стане практична технологија за складирање во цврста состојба – не само за водород, туку и за амонијак и други горивни гасови.

Додека загревањето на прашокот до неколку стотици степени звучи како енергетски интензивен процес, тимот објаснува дека кружното патување од гас до прав и назад до гас, користи многу помалку енергија, дури и од самиот компримиран гас.

Со водород безбедно складиран во прав, тој може да се премести и складира исклучително лесно и безбедно – ова може да биде многу привлечен начин за преместување на големи количини на водород за извоз или дистрибуција, бидејќи е поевтин и полесен за ракување од гас или течност, а опремата потребна за ослободување на гасот за употреба на другиот крај од процесот ќе биде прилично едноставна.

Прашокот може да има потенцијал и како директно гориво за автомобили и камиони.

Консултација, Проектирање, Изведба и Одржување на Соларни Системи

Контакт: 075 480 380