Најстарата позната батерија стара 2.200 години

Во 1938 година, германскиот археолог Вилхелм Кониг пронашол чуден глинен сад, кој денес е дел од колекцијата во Националниот музеј од Ирак, која му се припишува на Партианската Империја, древна азиска култура што владеела со поголемиот дел од Средниот исток од 247 година п.н.е. до 228 година н.е.

Овие претходно заборавени слики се сметаа за уникатни кога подоцна, во 1940 година, Кониг го опиша глинениот сад, датиран 200 година п.н.е., како најстара електрична батерија што постои.

Оние кои внимателно го разоткриле садот, велат дека постојат голем број работи што покажуваат се дека станува збор за влажна ќелија или батерија. Фасцинантниот глинен бокал е висок само 14 центиметри со дијаметар од 8 центиметри и горниот отвор е запечатен со асфалтно капаче, на кое е прицврстен лист од бакар завиткан во цевка.

Оваа цевка беше затворена на дното со бакарен диск, прицврстена со асфалтен материјал, а тесната железна шипка е пресечена од асфалтното капаче на горниот и централен отвор на бакарна цевка, без да се допре било дел од неа. Затоа стариот ирачки глинен бокал беше популарен како Багдадска батерија.

Ако бокалот е исполнет со кисела течност како оцет, лимон или сок од грозје, тоа се претвора во батерија што може да создаде мала количина на електрична струја. Киселата течност овозможува проток на електрони од бакарната цевка до железната шипка каде се поврзани два метални терминали. Ова е во основа истата енергија мерена преку ВОЛТИ која успешно се користи во првата модерна батерија неколку години подоцна во 1799 година.

Се направија многу експерименти со овие модели и се откри дека се способни да генерираат електрична енергија помеѓу 1,5 – 2 V. Се чини дека не е многу, но таа е иста како и енергијата генерирана од нашите вообичаени активни батерии, кои поврзани во серија или паралелно можат да генерираат поголеми струи. Овие батерии може да се користат за галванизација на злато или сребро, бидејќи античкиот народ на Месопотамија користел процес наречен “злато со оган“ користен за декоративни цели.

Во 1978 година, д-р Арне Егебрехт од музејот Пелизеј во Хилдесхајм, Германија, спроведе неколку експерименти со копии од Багдадската батерија, користејќи го сокот од грозје како кисела течност и тенки слоеви на сребро што резултирало во производство на електрична енергија.

На телевизиското шоу Mythhunters, водителите ја пресоздадоа батеријата и докажаа дека тие навистина се способни да задржат товар и да галванизираат метали доста ефикасно.

Теоретичарите на антички астронаути сугерираат дека античките Египќани биле многу запознати со Багдадските батерии и, според нивната теорија, батериите можеби биле користени за да обезбедат светлина во колибите на пирамидите и другите тајни локации од тоа време.

Дел од 12-те оригинални батерии во Багдад сè уште се чуваат во националниот музеј на Ирак, кој во моментов е затворен поради бунтот од 2003 година, што предизвика кражба на скоро половина од нејзината колекција. Можеби никогаш нема да ја знаеме нејзината вистинска природа, но без сомнение луѓето ќе продолжат да шпекулираат за целта на Багдад батеријата уште долго време.

КОНСУЛТАЦИЈА, ПРОЕКТИРАЊЕ, ИЗВЕДБА И ОДРЖУВАЊЕ НА СОЛАРНИ СИСТЕМИ

Контакт: 075 480 380