Авион што генерира енергија при триење со воздухот

Деновиве, многу компании за производство на авиони се фокусираат на развој на следната генерација на авиони со електричен или хибриден погон. Сепак, дизајнерот од Варшава, Михал Бониковски, излезе со потенцијално револуционерен аеронаутски проект, кој може да ја поткопа потребата за традиционални мотори, гломазни резервоари за гориво и големи батерии за погон.

Концептот, наречен „Eather One“, користи триење помеѓу воздухот и големата брзина на машината како главен извор на енергија што може да се рециклира по потреба.

Искрено, неговиот творец не негира дека бил инспириран од еден од најновите проекти на Ербас, особено, од оној наречен Мавериќ, каде што во суштина авионот се состоеше од континуирана конструкција со многу голем капацитет на кабината и со линија што не вклучуваше прекини помеѓу крилата и остатокот од трупот на трупот.

Основната идеја е да се генерира електрична енергија за време на движењето на самиот авион. Во стратосферата и тропосферата, кога се постигнува голема брзина, на површината на леталото се формираат електрични полнежи, кои доколку се соберат правилно и се искористат, можат да ги напојуваат батериите на авионот.

Eather One изгледа како и секој друг авион, но би бил опремен со трибоелектрични наногенератори во крилјата за да помогнат во искористување на надворешната механичка енергија – триењето генерирано од вибрациите во воздушната рамка и свиткување на крилјата.

Овие наногенератори потоа ја претвораат механичката енергија директно во електрична енергија.

На овој начин, авионот ќе има предност што може да содржи многу помали батерии на леталото од оние на тековните проекти. Ова ќе заштеди во тежина, обезбедувајќи понатамошно зголемување на генералните перформанси.

Сепак, Бониковски признава дека концептот на овој авион бара одредена количина батерии кога нема триење, како на пример при полетување и слетување. Во овој случај, на авионот ќе му требаат батерии додека траат овие постапки.

Очигледно, тоа е само концепт, идеја што треба да се развие, но која секако заслужува внимание. Иако треба многу да се работи за да се разбере дали е навистина преносливо на нешто практично, тој претставува нов пристап кон проблемот со намалување на тежината и волуменот на батериите, што во моментов е сериозен предизвик за дизајнерите.